Emzirirken Okula Dönmek

Gece bebeğimi emzirmek için uyandığımda, uykum biraz açılmıştı. Bende elime telefonu aldım ve devam etmekte olduğum üniversitenin duyurular sayfasına girdim. Bir de ne göreyim! Geçen dönem okula devam etmemiş olsam bile bu dönem okulum bitebiliyor. Beni tabi hem okulu bitirebilecek olmanın heyecanı aldı hem de bebeğimden ayrı kalmanın telaşı. Sonra aklım hep bebeğime takıldı. Durduk yerde ağlamaya başladım. "Ben onu bırakıp nasıl giderim!" diye. Ya emmeyi bırakırsa ya beni sevmezse ya beni unutursa ya bana küserse ya benden çok ona kim bakacaksa onu severse? Allahım delirmek üzereydim. Bir yandan düşünüyor bir yandan kurguluyor bir yandan da ağlıyordum.

Eşim sabahın köründe işe gidecek ama ben gecenin bir yarısı onunda uyandırdım beraber ağlayalım, iki dertleşelim diye. Beni uykulu haliyle telkin etmeye çalıştı.  Milyonlarca kadının bebeğini bırakıp işe gitmesi ne kötüymüş. Şimdi onları daha iyi anlıyorum.

Sonra internetten araştırmaya başladım. Bebeğimi anne sütüyle nasıl beslemeye devam ederim diye. Bir yerde, bir süre önce sağılmış süt ile bebeğinize beslenmeyi öğretin diyordu.

Bende bebeğim acıkınca önce emzirdim, sonra süt sağdım. Sonra biberonla tekrar besleyim dedim istemedi. Üzüldüm. Gerçi hemen biberonlar içse de üzülecektim. Emzirmek ne de olsa bebeğimle benim aramdaki özel bağlardan biri.

Neyse asıl meselem başka. Emzirmeden sonra toplayabildiğim süt miktarı çok az. Buna canım bir hayli sıkıldı. Süt artırıcı bir seyler yapmalıyım. Bebeğime, okula başlamadan önce her gün taze süt bırakmak istiyorum. Bakalım beni nasıl bir süreç bekliyor.

Korkuyorum Dummadum! Yine bir bilinmezlik ve ben yine bilinmezlikte kahroluyorum.